|
Post by Iseabail MacFusty on Jan 22, 2016 18:01:41 GMT
Ealasaids forsikring hjalp og Iseabail slappede lidt af i skuldrene igen. "Jeg håber, at Dia klarer sig bedre end dem," sagde hun dæmpet, så tjenestepigen og lillesøsteren ikke hørte det. Hun rynkede i et øjeblik lidt på næsen, før hun kom til at le dæmpet.
Et lille fnys fulgte. "Jeg skal forestille at være vejleder," mindede hun veninden om, selvom det var det, de i talte om. Hun kastede et enkelt blik til siden, før hun alligevel lænede sig frem og tilføjede et lavmælt: "det er vigtigt, at have så meget bubotubematerie i, at det har den modsatte virkning af normalt." Iseabail smilede et halvbarskt, halvskamfuldt smil. Hun kunne aldrig i virkeligheden finde på det, men tanken var ret tilfredsstillende.
|
|
|
Post by Ealasaid M. Weasley on Jan 22, 2016 18:26:06 GMT
Ealasaid nikkede, men hun var ikke så nervøs for Dia, han havde i hvert fald mere mellem hovedet end de drenge de lige havde talt om. Iseabails bemærkning fik hende dog til at le mildt og hun svingede lidt med den ene hånd, som om vejleder stillingen ikke betød det mindste.
"Ahhhh... Det er godt at vide, altså du ved jo godt at jeg kan gøre det for dig. Der er ingen der behøver at vide du er indblandet." Bemærkede hun og lænede sig frem over bordet med et udspekuleret smil på læberne. Hun vidste dog godt, at de begge var klar over at det aldrig nogensinde ville ske. Tanken var sjov, men Iseabail var ikke en ballademager og Ealasaid ville ikke tvinge hende til at gøre noget hun ikke oprigtig havde lyst til.
|
|
|
Post by Iseabail MacFusty on Jan 22, 2016 20:03:08 GMT
Iseabail lo dæmpet med veninden og rakte op for at stryge håret bag ved øret, mens hendes blik kort faldt til den ridsede bordplade. Kun i et kort øjeblik, i gammel vane, før det var tilbage på Ealasaid.
"Jeg skal nok sige til den dag, hvor jeg ikke længere kan klare det," lovede hun og smilede varmt. Det var en anden sag, at bare tanken om at skade nogen, gjorde hende varm og klam i nakken. "Det er godt, at jeg har dig."
|
|
|
Post by Ealasaid M. Weasley on Jan 22, 2016 20:33:08 GMT
"Og godt at jeg har dig!" Gengældte hun tilbage og smilede anerkendende til veninden, mens hun drak en tår af sin øl. Derefter blev hendes blik fanget af en velkendt skikkelse der trådte ind af døren, som altid var det som om hun indtog lokalet og krævede alles opmærksomhed bare ved hendes tilstedeværelse. Ealas mor var en speciel kvinde.
"Eeeej de havde det mest fantastiske røde stof jeg nogensinde har set! Ganske imponerende" Bemærkede den ældre kvinde, henvendt til den yngste pige i flokken. Derefter så hun på den eneste hun ikke vidste hvem var og blottede sine tænder i et smil. "Ea skal du ikke introducere mig for din veninde?" Spurgte hun og så forventningsfyldt på den yngre kvinde. "Det er min veninde fra skolen mor, Iseabail MacFusty? Tror jeg har omtalt hende" Sagde Ealasaid og vendte smilende ansigtet mod veninden, med et lettere beklagende blik i sine øjne. "Jeg hører du hjælper min datter med sit skolearbejde, det er sørme pænt af dig. Jeg var heller ikke noget stortalent i min ungdom - men måske Ealasaid kan gøre det bedre!" Moren grinede fornøjet og slå ud med sin hånd, mens hun så Iseabail i øjnene.
|
|
|
Post by Iseabail MacFusty on Jan 22, 2016 21:23:04 GMT
Iseabail nåede lige at sende veninden et varmt smil, før en pragmatisk kvinde trådte ind på kroen og der var ikke megen tvivl om slægtsforholdet. Iseabails smilede falmede lidt og hun kom hurtigt på benene, for at kunne neje høfligt for den adelige kvinde. Kinderne var en anelse varme, men hun formåede alligevel at tvinge et forsigtigt smil frem.
"Jeg gør det gerne, Lady MacMillan," svarede hun forsigtigt og kastede et enkelt, flygtigt og lidt nervøst blik på Ealasaid. "Ealasaid er altid en god veninde." Kinderne blev lidt varmere.
|
|
|
Post by Ealasaid M. Weasley on Jan 22, 2016 22:08:53 GMT
Ealasaid så lidt ukomfortabel ud, men forsøgte at smile opmuntrende til veninden alligevel. Fru MacMillan havde dog travlt og kunne ikke skænke det nye bekendtskab særlig meget af sin kostbare tid. "Det er jeg glad for at høre. Men nu må vi vist tilbage til slottet, vi har brugt nok tid her.. På De Tre Koste." Hun så tvivlsomt på det som de tre piger drak og kneb øjnene lidt sammen. Ealasaid sank lidt sammen i et forsøg på at gemme sig og rejste sig derfor langsomt op. "Du er velkommen til at komme på besøg.. på et tidspunkt i ferien..." Bemærkede den ældre kvinde som en udglattende kommentar. Ealasaid nåede lige at give den yngre pige et hurtigt kram inden hun skyndte sig efter sin mor og de andre. "Jeg sender dig en ugle!" Råbte hun og vinkede smilende til Iseabail.
|
|
|
Post by Iseabail MacFusty on Jan 22, 2016 22:33:16 GMT
Iseabail fik sig ikke sat igen og ville nok ikke have gjort det uanset. Til gengæld lyste hun en anelse op over den uventede kommentar fra adelskvinden og sank en enkel, nervøs klump ved tanken. "Mange tak, Lady MacMillan," fik hun frem, før hun hurtigt kunne gengælde Ealasaids kram og slappe væsentlig mere af. Hun vinkede efter veninden og hendes lillesøster og nøjedes med at nikke en enkelt gang som svar, før hun satte sig og drak det sidste af sin øl, inden hun smilende forlod kroen for at finde den bror, hun var rejst med. Tråd afsluttet
|
|